‘Toen het huidige gebouw van het Maritiem Museum gebouwd werd in de jaren tachtig werkte ik bij de gemeente. Het centrum was mijn aandachtsgebied en ik ben dus betrokken geweest bij de plannen voor het Maritiem District. Mijn hart klopt twee keer zo hard als ik daar kom.’

‘Er was destijds veel kritiek op het gebouw van Quist met zijn dichte gevel, en ook op de locatie ervan. In de loop der jaren is het oordeel milder geworden. Door de ontwikkelingen in de omgeving van het museum past het gebouw er nu beter. In dezelfde tijd werkte ik mee aan de bouw van een scheepswerf aan de Oude Haven. De Oude Haven was de eerste museumhaven van Rotterdam en is nu onderdeel van de stichting Erfgoedhavens. Ik ben na veertig jaar nog altijd betrokken, tegenwoordig als voorzitter van een adviescommissie.

In 2000 kwam een oude droom uit: zandschipper worden. Ik kocht en restaureerde een scheepje uit 1910 dat soms aan de gastensteiger te bezichtigen is en waarmee ik ook zandlosdemonstraties geef voor het Maritiem Museum. Dat doe ik samen met vrijwilligers die ik nog ken als medewerkers van Het Havenmuseum, waarvan ik bestuursvoorzitter ben geweest. Vorig jaar heb ik een intentieovereenkomst met het museum gesloten: als het me te veel wordt, draag ik het schip ʻDoor Gunst Verkregenʼ over aan het museum. Het is dan terug op een historische plek. De zandaak was in de jaren twintig nog betrokken bij het dempen van de Coolsingel!’