In juni 1998 mocht ik via de ‘Melkert-baan’ op de waterbus gaan varen en heb dit met veel genoegen gedaan tot mijn pensioen. Daarna heb ik nog jaren als vrijwilliger gevaren.

Tijdens mijn vaartochten heb ik vele aardige momenten meegemaakt, zoals de museumnacht in maart vele jaren geleden. Wij voeren in het donker in de Leuvehaven rond en brachten de passagiers van en naar het schip Annigje, waar toneelopvoeringen werden gegeven. Het was een kristalheldere frisse nacht met bijna rimpelloos water en een volle maan! Mijn toegevoegde vaarcollega Jack vertelde de passagiers dat bij deze speciale gelegenheid wij zelf de volle maan boven de Leuvehaven hadden gedraaid. Een vredige museumnacht, waarbij de passagiers intens genoten en er een warme sfeer heerste.

Een ander aardig voorval was, toen er op een mooie middag twee Duitse mensen meevoeren die het zeer naar hun zin hadden met wat ze zagen en mijn uitleg, waarop één van de mensen vroeg: “Who ist der Altstadt?” een pijnlijke vraag, waarop ik in mijn beste Duits antwoordde: ”Schade wir haben kein Altstadt mehr, die Luftwaffe hat Rotterdam baufertig gemacht.” Waarna de vaartocht in alle gemoedelijkheid werd vervolgd. Nadat wij waren afgemeerd zeiden die mensen op een zeer prettige toon: “Es war eine schone farth, hier habe Sie etwas Trinkgeld”.

Ik ben nog steeds vrijwilliger voor het Maritiem Museum, inmiddels 15 jaar. Ik vaar niet meer op de waterbus, maar heb mij toegelegd op het tekenen van de museumschepen aan de hand van de oorspronkelijke werftekeningen, die zich in het museumarchief bevinden.